Możliwość żądania zniesienia współwłasności stanowi jedno z podstawowych uprawnień współwłaścicieli. Jest to prawo którego współwłaściciel nie może się zrzec. Zniesienie współwłasności możliwe jest co do całości lub części prawa i poza pewnymi wyjątkami może nastąpić w każdym czasie. Zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy, jak również orzeczenia sądu. Umowa, która stanowi czynność prawną zawartą pomiędzy wszystkimi współwłaścicielami nie wymaga co do zasady szczególnej formy (inaczej, przykładowo przy zniesieniu współwłasności nieruchomości, wymagana jest forma aktu notarialnego). Zniesienia współwłasności w drodze umownej strony mogą dokonać w sposób dowolny, tak aby przyjęte w umowie postanowienia nie naruszały obowiązujących przepisów prawa. Drugim rozwiązaniem jest powództwo sądowe o zniesienie współwłasności, przysługujące każdemu współwłaścicielowi. Zniesienie współwłasności może przykładowo polegać na fizycznym podziale rzeczy pomiędzy współwłaścicieli, przyznaniu jednemu ze współwłaścicieli całości prawCzytaj dalej →

Powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego określonej kwoty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powódka wskazała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług polegającą na krótkotrwałym najmie samochodów. W następstwie tego powódka wystawiła pozwanemu z tytułu świadczonych usług fakturę VAT, a wobec braku jej zapłaty, wystąpiła na drogę postępowania sądowego. W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez radcę prawnego Krzysztofa Karp, przedstawiając liczne argumenty i dowody wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany oświadczył, że nigdy nie korzystał z usług powódki i nigdy nie zawierał z nią żadnej umowy, a skierowane przeciwko pozwanemu powództwo jest następstwem oszustwa dokonanego przez osoby trzecie przy użyciu danych osobowych pozwanego. W przedmiotowej sprawie Sąd stwierdził, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że pozwany padł ofiarą przestępstwa, w ramach którego, wskutekCzytaj dalej →

Zgodnie z art. 435kc prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności (§1). Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstw lub zakładów wytwarzających środki wybuchowe albo posługujących się takimi środkami (§2). Powyższy przepis dotyczy odpowiedzialności na zasadzie ryzyka (niezależnej od klasycznej odpowiedzialności na zasadzie winy) w związku z działaniem przedsiębiorstw wprawianych w ruch za pomocą sil przyrody. Zagadnienie to stanowi przedmiot licznych rozważań doktryny oraz doczekało się pokaźnego orzecznictwa, z uwagi na jego doniosłe skutki prawne. Osoba poszkodowana w tym reżimie nie musi bowiem wykazywaćCzytaj dalej →

Podstawowym celem pomocy społecznej jest pomoc osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i  możliwości. Wśród szczegółowych celów pomocy społecznej można wyróżnić: Istotne znaczenie, z punktu widzenia stosowania prawa w zakresie rozstrzygnięć co do przyznania świadczenia, mają ogóle zasady obowiązujące w pomocy społecznej. Podstawową zasadą pomocy społecznej jest zasada pomocniczości (subsydiarności). Powyższa zasada nie została wyartykułowana wprost w ustawie o pomocy społecznej, a wynika z całej konstrukcji (poszczególnych przepisów) na której oparta jest pomoc społeczna. Najogólniej można stwierdzić, że zasada pomocniczości wyraża się w niewyręczaniu jednostki w tym, co może ona wykonać samodzielnie. Znaczenie zasady pomocniczości w pomocy społecznej w ujęciu szczegółowym (w odniesieniu do konkretnych stanów faktycznych) można scharakteryzować w ten sposób, że pomoc społeczna: Zasada niezbędności potrzeb. PomocCzytaj dalej →

Mediacja jest metodą rozwiązywania konfliktów, w której uczestnicy poszukują najlepszych dla siebie rozwiązań. Osoba prowadząca mediację wspiera strony w znalezieniu przez nie satysfakcjonującego porozumienia. Mediacja jest dobrowolna i poufna. Mediację prowadzi mediator, czyli osoba profesjonalnie przygotowana do rozwiązywania sporów, która jest niezależna, bezstronna wobec uczestników i neutralna wobec przedmiotu sporu.   Informujemy, że Radca Prawny Krzysztof Karp decyzją Prezesa Sądu Okręgowego w Warszawie został wpisany na listę stałych mediatorów Sądu Okręgowego w Warszawie.Czytaj dalej →

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (dalej jako „Ustawa”) jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z przyczyn określonych w ust. 2-5, art. 21 ust. 4-4b i 5 oraz art. 21a. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia. Trzeba przy tym zauważyć, że w przypadku braku wypełnienia przesłanek wskazanych w w/w przepisach, a tym samym braku możliwości wypowiedzenia umowy najmu przez wynajmującego, pozostaje mu jeszcze w tym przypadku co najmniej jedna możliwość. Mianowicie, to sąd, w drodze orzeczenia, w przypadku istnienia ważnych przyczyn może orzec o rozwiązaniu stosunku prawnego (umowy najmu) oraz nakazać opróżnienie lokalu. Zgodnie bowiem z art. 11 ust.Czytaj dalej →

Posiadanie jest faktycznym władztwem nad rzeczą. Na fakt posiadania składają się dwa elementy, które muszą wystąpić łącznie: faktyczne władztwo nad rzeczą (element obiektywny) oraz wola posiadania (element subiektywny/psychiczny posiadania).   Wyróżniamy przy tym dwa rodzaje posiadania. Posiadanie samoistne (właścicielskie) oraz posiadanie zależne (niewłaścicielskie). Posiadanie samoistne występuje wtedy, gdy podmiot faktycznie włada rzeczą tak jak właściciel (nie musi to być zatem właściciel). Innymi słowy, posiadacz samoistny wykonuje uprawnienia składające się na treść prawa własności tj. m.in. korzysta z rzeczy z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i przychody, a także uważa się za uprawnionego do rozporządzania rzeczą. Posiadanie zależne jest natomiast wykonywanie w zakresie prawa, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzecz jak użytkownie, zastaw, najem, dzierżawa czy użyczenie. Zgodnie z art. 342 kc, nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażbyCzytaj dalej →

O tym, że niektóre banki niesłusznie odmawiają zwrotu prowizji pisaliśmy tutaj (https://www.kancelariakarp.pl/blog/niektore-banki-nieslusznie-odmawiaja-zwrotu-prowizji/). W sprawie prowadzonej przez radcę prawnego Krzysztofa Karp Sąd Rejonowy w Piasecznie wydał nakaz zapłaty i zobowiązał Bank Handlowy w Warszawie S.A. („Bank”), aby zwrócił powodowi proporcjonalną część prowizji w związku ze wcześniejszą spłatą przez powoda udzielonej mu pożyczki. Bank złożył sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty, zarzucając m.in. że interpretacja art. 49 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim przyjęta w wyroku TSUE z dnia 1 września 2019 r. (C-383/18) nie powinna mieć zastosowania do umów zawartych przed datą wydania tego wyroku. Argumentacja przedstawiona przez Bank, w opinii strony powodowej, nie wnosi nic nowego do sprawy, a zmierza jedynie do przeciągnięcia w czasie ostatecznego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. W argumentacji Banku nie ma bowiem nic ponad to, co zostało w sposób szczegółowy wyjaśnione w/w wyroku TSUE, uchwale SąduCzytaj dalej →

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 kodeksu cywilnego, dalej „kc”). Do zawarcia umowy najmu dochodzi wtedy, gdy wynajmujący i najemca uzgodnią istotne jej składniki (essentialia negotii), do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Przedmiotem najmu mogą być zarówno nieruchomości jak i rzeczy ruchome. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach, jak również w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 kc). Dalsze, ogólne przepisy dotyczące najmu regulują art. 660-679 kc. W art. 680-692 kc zawarte są normy odnoszące się do najmu lokalu. Szczególne przepisy dotyczące umowy najmu zawarte są także w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobieCzytaj dalej →

Sprawa o wypłatę odszkodowania z ubezpieczenia komunikacyjnego OC sprawcy zakończona sukcesem. Sprawa była złożona z tego przede wszystkim względu, że sprawca wypadku drogowego oddalił się z miejsca zdarzenia i nie został ostatecznie ustalony. Sprawa wymagała zatem mocnego zaangażowania wobec samego ubezpieczyciela odpowiedzialnego z tytułu polisy OC, jak również podejmowania właściwych czynności w toczącym się postępowaniu karym dotyczącym zaistniałego zdarzenia drogowego. Ostatecznie ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie za zniszczone mienie z polisy OC właściciela pojazdu.Czytaj dalej →