Poniżej ciekawa i ważna dla praktyki uchwała Sądu Najwyższego w sprawie z dnia 16 listopada 2023r., III CZP 54/23.   Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej na skutek przedstawienia przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie zagadnienia prawnego: Czy w przypadku wygrania sprawy przez współuczestników materialnych w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 k.p.c., reprezentowanych przez tego samego adwokata lub radcę prawnego, zwrot kosztów zastępstwa procesowego powinien być przyznany w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu jednego pełnomocnika, czy też jego wielokrotności, w zależności od liczby współuczestników, których reprezentował? ewentualnie, w przypadku przyjęcia, że zwrot ten powinien obejmować wynagrodzenie jednego pełnomocnika: W jaki sposób należy zasądzić koszty zastępstwa procesowego należne współuczestnikom materialnym w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 k.p.c., pozostającym w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, reprezentowanych przez tegoCzytaj dalej →

Posiadanie jest faktycznym władztwem nad rzeczą. Na fakt posiadania składają się dwa elementy, które muszą wystąpić łącznie: faktyczne władztwo nad rzeczą (element obiektywny) oraz wola posiadania (element subiektywny/psychiczny posiadania).   Wyróżniamy przy tym dwa rodzaje posiadania. Posiadanie samoistne (właścicielskie) oraz posiadanie zależne (niewłaścicielskie). Posiadanie samoistne występuje wtedy, gdy podmiot faktycznie włada rzeczą tak jak właściciel (nie musi to być zatem właściciel). Innymi słowy, posiadacz samoistny wykonuje uprawnienia składające się na treść prawa własności tj. m.in. korzysta z rzeczy z wyłączeniem innych osób, pobiera pożytki i przychody, a także uważa się za uprawnionego do rozporządzania rzeczą. Posiadanie zależne jest natomiast wykonywanie w zakresie prawa, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzecz jak użytkownie, zastaw, najem, dzierżawa czy użyczenie. Zgodnie z art. 342 kc, nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażbyCzytaj dalej →

Kolejna sprawa o zasiedzenie prawa własności nieruchomości zakończona sukcesem. Sąd w postępowaniu w przedmiocie zasiedzenia prawa własności nieruchomości stwierdził zasiedzenie nieruchomości zgodnie z żądaniem wnioskodawców. Sprawa była o tyle ciekawa, że wniosek dotyczył zarówno zasiedzenia udziałów w nieruchomości jak również fizycznie wydzielonej części nieruchomości. Sąd stwierdził przy tym zasiedzenie w dobrej wierze tj. po dwudziestu latach samoistnego posiadania. W sprawie zostali przesłuchani liczni świadkowie oraz dopuszczony został dowód z opinii biegłego geodety. Radca prawny Krzysztof Karp przeprowadził wnioskodawcę kompleksowo przez cały proces zmierzający do zasiedzenia, począwszy od czynności przygotowawczych na sporządzeniu dokumentów postępowania sądowego i reprezentowania wnioskodawcy przed sądem kończąc. Wnioskodawcy, a jednocześnie prawnemu właścicielowi gratuluję.  Czytaj dalej →

Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą (dalej jako „Ustawa”). W jednej z prowadzonych przez radcę prawnego Krzysztofa Karp sprawie, bank odmówił zwrotu proporcjonalnej części prowizji, w związku z wcześniejszą spłatą pożyczki. Odmowa wypłaty części prowizji, a także wyjaśnienia banku odnośnie braku podstaw do takiej wypłaty są nieprzekonujące, sprzeczne z literalnym brzemieniem art. 49 ust. 1 Ustawy, a także jego wykładnią instytucji unijnych oraz krajowych. TSUE w wyroku z dnia 11 września 2019 r. (C-383/18) wprost wskazał, że prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu w przypadku wcześniejszej spłaty obejmuje wszystkie koszty, któreCzytaj dalej →

Zgodnie z art.  481 §  1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. § 2 stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Powyższe oznacza, że odsetki za czas opóźnienia ze spełnieniem świadczenia należą się wierzycielowi niezależnie od poniesionej przez niego szkody (wierzyciel nie musi wykazywać swej szkody), a także niezależnie czy opóźnienie było następstwem okoliczności za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. W przypadku, gdy wysokość odsetek za opóźnienie nie zostałaCzytaj dalej →

Nie odkładaj do szafy spraw, które wydarzyły się kilka a nawet kilkanaście lat temu. Roszczenia majątkowe (w zależności od roszczenia) ulegają co do zasady przedawnieniu z upływem długiego czasu, który wynosi często kilka a nawet kilkanaście lat. Do tego dochodzą szczegółowe przepisy prawa dotyczące przerwania czy zawieszenia biegu przedawnienia. Wszystko to oznacza, że istnieje duża szansa, że Twoje roszczenie nie jest jeszcze przedawnione. Istnieje też duża szansa, że sprawca szkody czy też ubezpieczyciel nie wypłacił Ci należnej kwoty odszkodowania. Nie zapominaj o tej szkodzie. Przekaż ją nam, a my ocenimy prawdopodobieństwo sukcesu.Czytaj dalej →

Zgodnie z art. 132 § 1 kpc w toku sprawy adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy oraz Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami. W treści pisma procesowego wniesionego do sądu zamieszcza się oświadczenie o doręczeniu odpisu pisma drugiej stronie albo o jego nadaniu przesyłką poleconą. Pismo niezawierające powyższego oświadczenia podlega zwrotowi bez wzywania do usunięcia tego braku. W § 11 wskazuje się, że przepis § 1 nie dotyczy wniesienia pozwu wzajemnego, apelacji, skargi kasacyjnej, zażalenia, sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty, zarzutów od nakazu zapłaty, wniosku o zabezpieczenie powództwa, skargi o wznowienie postępowania, skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i skargi na orzeczenia referendarza sądowego, które należy złożyć w sądzie z odpisami dla strony przeciwnej. A co w przypadku rozszerzenia powództwa? Co do tego w jaki sposób doręczaćCzytaj dalej →

Pisaliśmy już o tym  (patrz: https://www.kancelariakarp.pl/blog/ubezpieczyciel-nie-jest-uprawniony-do-biernego-wyczekiwania-na-zakonczenie-postepowania-karnego-wykroczeniowego/), że zgodnie z art. 817 § 1 kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W § 2 wskazuje się, że gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych („Ustawa”), zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W § 2 wskazuje się, że w przypadkuCzytaj dalej →

(1.) Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej – przepisy ogólne Zgodnie z art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. W § 4 wskazuje się natomiast, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Uprawniony do odszkodowania może zatem dochodzić roszczenia od ubezpieczonego, także  bezpośrednio od ubezpieczyciela albo od obu tych podmiotów łącznie. Ubezpieczony i ubezpieczyciel zobowiązani są wobec uprawnionego do odszkodowania wedle zasad odpowiedzialności in solidum. Ta ostatnia złożona konstrukcja będzie przedmiotem oddzielnego opracowania. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (dalej „Ustawa”) powództwo o roszczenie wynikające z umowy ubezpieczenia można wytoczyćCzytaj dalej →

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych („Ustawa”), zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W § 2 wskazuje się, że w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego […]. Doktryna i orzecznictwo są zgodne co do tego, że art. 14 ust. 2 Ustawy stosuje się wyjątkowoCzytaj dalej →